Week 4: Broodje Kipling

M'n ski-pak van het kofferbakavontuur van 2 weken geleden is inmiddels 2 maal gewassen, eerder durf ik het niet aan te doen. Maar goed 1 ski-pak brengt nog geen Kipling tassen.
Aanstaande zaterdag heb ik een verjaardag van mijn oma waar de hele familie bij is. Daar heb ik nu al hoge verwachtingen van wat betreft vergeten tassen.
Maar over de afgelopen week ben ik ook niet ontevreden.

Het begon dinsdag toen ik een afspraak had in Den Haag. Ik zocht een parkeerplek en in mijn linkerooghoek zag ik een kringloopwinkel. Na de afspraak ben ik daar natuurlijk even wezen neuzen (nu we er toch zijn) En zomaar vond ik een Kipling tas. Ineens onder mijn ogen lag deze daar. Ik heb nog een euro van de prijs afgeluld want tja de tas was toch stuk. Tevreden reed ik naar huis.
Als ik een tas per week score dan ga ik het makkelijk halen dit jaar.

Maar goed, wellicht dat ik het wat drukker krijg de komende weken/maanden met werk dus is het handig om een beetje vooruit te kijken.
De mevrouw die akkoord was met de prijs en zeer dichtbij woonde, laat niets meer van zich horen. Dat valt tegen. En ik heb nog 2 langlopende afspraken staan, waar ik dan nu een beetje bang ben dat ik daar ook niets meer van hoor.
Het is inmiddels zaterdag en in een moment denk ik aan Open Radio van Timor en Ramon waar ik naar luister in het weekend. Ik belsuit een oproep op de website van het radioprogramma te plaatsen. Zo loop ik dan zondag met een ietwat wazig hoofd van het feestje op zaterdagavond in de supermarkt als ik gebeld word door 3FM.
Voor ik het weet ben ik lijf op de radio en zeg ik dat ik opzoek ben ik naar kipling tassen of mensen deze op willen sturen aan mij. Ik hoor het later terug op internet en ik moet lachen om de slechte grap van Timor over een broodje Kipling.
Een beetje opgelaten doe ik de rest van de boodschappen en voor ik thuis ben heb ik al een mail van iemand die 2 tassen weg doet.
Ik moet zeggen het blijft daarbij maar het toch wel heel leuk dat er mensen zijn die gewoon iets weg willen doen.
Nu nog zorgen dat de tassen hierheen komen, want het is toch 100 km verderop.

Het is een uitdagend project en het prikkelt om niet de hele dag naar tassen/etuis/portemonnee te turen. Niet alleen op internet maar ook op straat; dan denk ik, zie ik daar niet iemand met een Kiplingding.

Maar beter 1 Kiplingtassen in de hand dan 10 in de lucht!