Storm en overstroming

Ik mag het stokje weer even overnemen en de voortgang aan het scherm toevertrouwen.
Om maar aan het eind te beginnen, het is nu maandag en we zitten momenteel in een Backpackerhostel ‘The Lazy Cow’ in Murchison. We konden vanmiddag namelijk niet verder rijden over de highway 6 naar de westkust omdat deze afgesloten is vanwege overstromingen. Ook de 7 was dicht en dus zouden we alleen via een gigiantisch omweg aan de westkust kunnen komen. We blijven hier maar een nachtje en kijken morgen weer verder.
We kwamen vanmiddag vanuit Abel Tasman National park. Daar waren we dus op vrijdag laat aangekomen en zaterdag een rustdag gehad en een trip van 2 dagen geboekt voor kayakken.
Voor de snelle lezers onder u, waarom zitten we nu (maandag) dan al ergens onderweg naar het zuiden? Nou, we zijn dus zondag vol goede moed van start gegaan na een zeer uitgebreide instructie van materiaal, kano, route, weer, veiligheid, etc etc. Om 11.00 zaten we op het water onderweg naar onze eerste stop (halverwege) om daar te overnachten op/nabij een strandje langs de kust van het Abel Tasman park. Route was erg mooi, zee was zeer kalm, zeehonden gezien en zelfs een pinquin kwam even polshoogte nemen. We ware te vroeg bij onze overnachtingsplek dus we zijn zelfs een stukkie verder gegaan en wat meer van de route verkend. Omdat het inmiddels vloed begon te worden konden we ook een lagune verkennen waar de roggen onder onze kano doorzwommen. Helaas was het weer al aardig bewolkt dus konden we niet de ‘poster foto’s’ maken met de blauwe heldere zee onder onze kano maar we hadden er niet minder lol om. Enfin, we zijn om een uurtje of 17.00 toch maar aan wal (strand) gegaan om onze tent op te zetten en eten te maken. Konden we mooi ook de vriesdroog maaltijden testen die we mee willen nemen op de Routburn track die we later gaan lopen. Best nog druk op het kleine campingplekkie want ook de wandelroute door het park komt er langs. We waren allebei nogal moe dus zijn op tijd gaan slapen.
De volgende ochtend werden we al vroeg wakker omdat de wind aan onze tent aan het trekken was. We werden begreot door de DOC ranger (soort boswachter) die met een wrange glimlach vroeg of wij degene waren die vandaag ‘zouden’ gaan kayakken. Want het stormde inmiddels en het was niet veilig meer om het tweede stuk te gaan kayakken. Er zat niks anders op dan wachten op de watertaxi die om 09.30 langs zou komen. Al onze spullen ingepakt en dus (met enige omweg) terug naar Manahau gebracht. Nieuw plan gemaakt en dus op weg gegaan naar de westkust om in de buurt van de Pancake rocks te overnachten. Maar zoals je aan het begin al hebt kunnen lezen zijn we daar dus niet aangekomen. Goed, we zien morgen wel hoe we verder kunnen komen. Voor nu maar eens een goede nacht slapen en de email en foto’s maar weer even bijwerken.