Kaaskoppen 2

Hoi allemaal,

Ook de derde dag in de jungle bevalt goed, jarig zijn is best leuk hier. Vooral omdat Lonneke, Michel en Dennis om 6:00 voor mij lang-zal-ze-leven zongen voor mij! Een groot cadeau vandaag is dat we in Rimba logde aankomen met de boot en daar is een warme douche! Hoe fijn is dat na 3 dagen.
De volgende dag (vrijdag 20 sept) gaan we met de boot nog naar 1 voederplek (we hebben er 3 bezocht) en we kijken nog 1 keer naar de oranje 'bosmens' waar duidelijk verschil is met de orang-oetans die gevoerd worden en de echte wilde die we een enkele keer op een paar meter afstand zien. We varen terug naar Kumai waar we met de taxi naar het vliegveld gaan. De wegen van Lonneke en Michel scheiden zich van ons, zij gaan via Jakarta naar Bali en wij vliegen naar semarang op Java. Maar voordat we gaan vliegen willen er aantal Indonesische dames met Lonneke en mij op de foto (om de beurt wel te verstaan) Opzich leuk maar ik snap nu ook hoe het is om zelf als een aapje op de foto gezet te worden...ghe mmm
Kalimantan is echt een bijzondere plek en we hebben veel mooie vogels gezien: voor meer details, vraag het Dennis!

S'middags (gister dus) komen we aan bij het boeddhistische tempel complex Borobudur. Wat een bijzondere plek, dat het na al die jaren daar nog staat; opgebouwd uit lavastenen, vandaar de zwarte kleur. We nemen bij aankomst meteen een gids en willen snel verder want de Borobudur is over een uur dicht. Maar zo werkt dat dus niet, bij ontvangst in elk hotel krijg je hier een welkomstdrankje (fruitsap met suiker). Jeetje wat zijn we toch een stelletje kaaskoppen, dat alles snel moet.
Even later gaan we met de gids genaamd O'on naar de Borobudur, via het park. Binnen een paar minuten staan we oog in oog met deze eeuwenoude reus. De gids verteld ons heel veel maar zijn Engels is soms onduidelijk en soms denk ik dat hij gewoon Indonesisch praat. Eenmaal boven verlaat hij ons en genieten we met een handjevol andere toeristen van de ondergaande zon. Als ik zit te genieten van het uitzicht, wordt ik gevraagd om met een Indonesische vrouw op de foto te gaan...jahoor, ik vind het best, raar is het wel.

Het hotel waar wij verblijven heeft internet en dus meteen tijd om vanavond waarbenjij bij te werken. Maar we gaan niet te laat naar bed want om 4:00 gaat de wekker (vandaar nu de rest van verhaal). We hebben een sunrise tour op de Borobudur en om 5:00 zitten we met 2x zoveel mensen op de Borobudur te wachten tot de zon opkomt. Langzaamaan werd het lichter en in de verder zagen we de Merapi vulkaan. Maar de zonsopkomst was verder nogal bewolkt, dus het was maar goed dat we de avond daarvoor zijn geweest.
Vandaag werden we om 10:00 opgehaald door onze chauffeur Amri en reden we in 2 uur naar Wonosobo. Hier aangekomen hebben we even een relaxte middag ingepland en natuurlijk een bezoekje aan het centrum gebracht. Ik moet zeggen we zijn een bekijkenis. Ja je leest het goed. Ik had mijn haar al bedekt maar we vielen toch op. We hebben een half uurtje rond gelopen en zagen geen enkele blanken. Kinderen vinden ons soms eng of moeten lachen en er wordt spontaan naar ons geroepen: ik ga er maar vanuit dat het positief is.
Wonosobo is dus niet zo'n grote plaats en het is hier ook stukje frisser, wat waarschijnlijk komt omdat het op 700mtr hoogte ligt. Morgen gaan de naar het Vulkanisch Dieng plateau en dat ligt op 2100mtr hoogte: jasje aan dus.

Groetjes Dennis & Leoniestraver
(Leuk dat jullie meelezen)

@ Kees; de orang-oetans in bij de voederplekken zijn gewend aan mensen. Maar ze kunnen wel gevaarlijk zijn, je mag niet dichter bij dan 5mtr komen. Een vrouwtjesaap is 4x zo sterk als wij en een mannetje 8x. Uiteindelijk komen de apen zelf wel dichterbij maar je moet respect hebben en je rustig houden. Uiteindelijk kwamen we op nog geen 20cm dichtbij en heeft de orang-oetan Percy zelf even aan de tas van Dennis gezeten, maar daar werd Percy meteen op aangesproken door de gids.