In het holst van de nacht...

In de holst van de nacht vertrekken we uit de Lava logde. We worden meteen meegenomen door een chauffeur terwijl andere toeristen vertwijfeld nog staan te wachten. Achterin de jeep hobbelen we in het donker richting de savanne. We zien in de verte meerdere koplampen al de op de vlakte rijden: we zijn niet de enige in dit niemandsland, op dit goddeloze tijdstip. It better be good, denk ik grimmig. Het is in ieder geval helder.
Na een tijdje verlaten we de aardedonkere savanne en gaan we stijgen, de chauffeur zet de jeep in een lagere versnelling, nu gaat het echt gebeuren. Ik zet me schrap en hou me ergens aan vast. Als het donker is kan ik niet echt checken of het schoon is. al schuddend komen we steeds hoger. We halen een andere jeep in. Zie je, het is toch een wedstrijd, denk ik. Later blijkt dat we zo'n 500 meter gestegen zijn in het donker. We rijden af en toe over de kam van de berg en zien lichtjes in de verte van bebouwing. Dan komen we de parkeerplek; er staan tientallen jeeps geparkeerd, wat natuurlijk niet gunstig voor onze wedstrijd positie is. Snel stappen we uit, Dennis neemt een foto van het kenteken van de jeep: zodat we deze terug kunnen vinden. We lopen snel nog een paar honderd meter en al snel komen we op het uitzichtpunt: zonsopkomst met uitzicht op de Bromo vulkaan. Daarom zijn we vandaag om 3:30 opgestaan (3:30 ja, half vier!). Het was toch vakantie? Onee een wedstrijd. Na 45 min rijden waren we om 4:30 op het uitzichtpunt gekomen. In de verte is een streepje licht... Maar waar moeten we staan? Er staan al honderden mensen en die lijken allemaal een goede plek te hebben. Je kan kiezen: uitzicht op de komende zon of op de Bromo. We kiezen voor de Bromo, daar staan ook de minste mensen en wurmen we ons heel sociaal tussen de andere toeristen. Alle talen hoor je om je heen. Dus dat foetert af en toe makkelijk in het Nederlands. Omstebeurt klimmen we op het hek ( alles is geoorloofd met deze wedstrijd) om van het uitzicht te genieten. De omgeving licht langzaam op: de bergen onderscheiden zich van het lager gedeelte (savanne). De Bromo wordt steeds zichtbaarder en de roze lucht steeds feller. Het is een mooie zonsopkomst. Verkleumd en tevreden stappen we later in de auto: bijzonder om zo'n surrealistische omgeving licht te zien worden.
Ik heb zelfs een sjaal gekocht: mooi aandenken aan land wat onder de evenaar ligt.
Ik weet niet precies wie er eerste is geworden maar we hebben zeker een podiumplek gehaald op het onderdeel Genieten.